Overslaan en naar de inhoud gaan
© Frederik Beyens

Een duik in de kelder

We duiken onze kelder in. Daar treffen we klokken, grafstenen, zuilen en trompetten aan. Waar komen die vandaan? De kelder van Museum Vleeshuis kende in de voorbije decennia heel wat verschillende invullingen. Ons fotoarchief biedt een blik op de Vleeshuiskelder in al zijn gedaanten.

Toegankelijk sinds 1979

Hoewel Museum Vleeshuis in 1913 de deuren opende, is de kelder nog maar sinds 1979 voor bezoekers toegankelijk. Sinds 2007 zijn hier reconstructies van een klokkengieterij, een danscafé en een instrumentenatelier gevestigd. Tussen 1979 en de jaren '90 lag hier het Lapidarium, een presentatie van stenen fragmenten van architectuur, zoals poortomlijstingen en sluitstenen, maar ook grafzerken, een haard, (delen van) beelden enzovoort. Voor die tijd was de kelder vooral een (niet erg ordelijke) opbergruimte.

 

De kelder heeft twee beuken, net zoals bijna het hele Vleeshuis in twee is opgedeeld: een noord- en een zuidzijde, gescheiden door zuilen of dikke muren. Ten noorden van de noordelijke kelderbeuk, onder de kasseien van de Drie Hespenstraat, ligt nóg een kelder, met de waterput van het Vleeshuis. Die kelder was bereikbaar vanaf de straat (de Vleeshuisstraat) en wellicht ook vanuit de kelder van het Vleeshuis zelf. Afgezien van een watervoorraad was de kelder vooral bedoeld als (koele) bergruimte.

Rechtvaardige Rechters

Vandaag is de buitenkelder van het Vleeshuis niet meer toegankelijk; de deur is dichtgemetseld. Jarenlang hoopten we dat Van Eycks "Rechtvaardige Rechters" daar een dutje deden, maar boringen wijzen er eerder op dat de kelder jaren geleden gevuld werd met zand en puin…

Wil je onze huidige kelder beter bestuderen? Breng ons een bezoekje of dwaal even rond door onze virtuele tour.

Vragen?

Heb jij opmerkingen, vragen of aanvullingen? Contacteer ons via vleeshuis@antwerpen.be.

Meld je aan voor de nieuwsbrief