Het instrument
In 2018 bouwde instrumentenmaker Jean-Pierre Hemmerijckx een klavecimbel als afstudeerproject. Hij baseerde zich hiervoor op het Andreas Ruckersklavecimbel van 1644 uit onze collectie. Dat instrument is van grote informatiewaarde en heeft weinig ingrijpende verbouwingen ondergaan. Op de naambordlijst staat de handtekening: ‘ANDREAS RUCKERS DEN OUDEN ME FECIT ANTVERPIÆ'. Het naambord zelf is versierd met bedrukt papier en de zangbodem beschilderd met bloemen en vogels. Tegenwoordig vind je dit klavecimbel in de muziekkamer van Gaspar Duarte in het Snijders&Rockoxhuis. Het werd tussen 1885 en 1892 verworven door het Museum voor Oudheden (Het Steen) en in 1913 overgedragen aan Museum Vleeshuis. Sinds 2013 is het instrument beschermd door het Vlaamse Topstukkendecreet.
Het originele Ruckersklavecimbel is onbespeelbaar, maar de replica van Hemmerijckx geeft ons vandaag een idee hoe het instrument in de 17de eeuw moet geklonken hebben. Museum Vleeshuis vond in klavecinist Mario Sarrechia een gedreven klankmeester.
De klankmeester
Museum Vleeshuis is voor Mario Sarrechia al jaren een vertrouwde plek. Zijn eerste kennismaking vond plaats tijdens een schooluitstap als student aan de kunsthumaniora in Antwerpen. Wat begon als een excursie, groeide al snel uit tot een passie. Als tiener en klavecimbelliefhebber keerde hij regelmatig terug, en als student kreeg hij zelfs wekelijks les op een historisch instrument uit de collectie.
Mario heeft een diepe liefde voor de Ruckers-instrumenten. De muziek uit die tijd inspireerde hem in 2022, met de steun van het museum, tot zijn debuut-cd Ruckers Me Fecit Antverpiae. Een verwijzing naar de handtekening van Andreas Ruckers op het originele klavecimbel van 1644.
Biografie
De Belgische klavecinist Mario Sarrechia (1988) voltooide zijn studies met verschillende onderscheidingen aan het Koninklijk Muziekconservatorium van Antwerpen (Ewald Demeyere) en het Conservatorium van Amsterdam (Bob van Asperen, Menno van Delft en Richard Egarr). Tijdens zijn opleiding volgde hij verschillende masterclasses bij vooraanstaande musici als oa. Gustav Leonhardt, Sigiswald Kuijken en Christophe Rousset.
Na zijn studie werd hij lid van het wereldberoemde barokorkest La Petite Bande van Sigiswald Kuijken. Hij treedt regelmatig met hen op, als continuospeler en solist, en heeft verschillende tournees door Europa en Japan gegeven. Samen hebben ze meerdere cd's opgenomen bij het label ACCENT.
Daarnaast is hij een veelgevraagd continuospeler en heeft hij opgetreden met ensembles als Orkest van de Achttiende Eeuw, Cappella Amsterdam, Orkester Nord, La Sorpresa, La Sfera Armoniosa, RedHerring, Nederlands Kamerkoor en Eik en Linde. En werkte samen met gewaardeerde musici als Enrico Onofri, Ann Hallenberg, Ryo Terakado, François Fernandez, Patrick Denecker en Mike Fentross.
Als solist gaf hij recitals in binnen- en buitenland met een repertoire van de 16e tot de 19e eeuw op klavecimbel en orgel. In 2020 nam hij in samenwerking met Museum Vleeshuis een solo-cd op met muziek gerelateerd aan de beroemde Antwerpse klavecimbelbouwersfamilie Ruckers. De cd werd in 2022 uitgebracht door Etc'etera.
Hij is ook de artistiek leider en oprichter van Amsterdam Corelli Collective, een barok strijkensemble dat hij in 2013 oprichtte met een aantal vrienden. Het ensemble werd geselecteerd voor het prestigieuze Eeemerging-programma van het Festival d'Ambronay in 2015. Ze hebben succesvolle samenwerkingen gehad met gevierde musici als sopraan Hana Blazíková en Shunske Sato.
Als onderzoeker heeft hij zich toegelegd op klavierintabulaties van Franse chansons en hij heeft hierover lezingen en masterclasses gegeven aan de Universiteit van Cambridge, Museum Vleeshuis en meerdere conservatoria.
Naast zijn activiteiten als professioneel musicus doceert hij muziektheorie aan de Hogeschool Leiden (NL).
