FVWW - Vleeshuis Antwerpen
We keren zo veel mogelijk terug naar hoe het Vleeshuis er na de restauratie van 1904-1913 uitzag. Noodzakelijke ingrepen om de duurzaamheid (zoals de isolatie van het dak) en de brandveiligheid te verbeteren, zullen het aanzicht van het monument niet veranderen.
Aan de binnenzijde komt er een geheel nieuwe, brandveilige lift- en trapkoker, zodat bezoekers – ook diegenen die minder goed te been zijn – veilig van het monument kunnen genieten. De lift- en trapkoker houden we zo klein mogelijk: die is zo ontworpen dat de bewaarde 16e-eeuwse gewelven gevrijwaard worden (enkel een gewelf dat in 1908 volledig werd heropgebouwd, wordt doorboord). De trap loopt van de kelder tot de vijfde verdieping en neemt verschillende vormen aan om rond (en niet door) historische balken te lopen. De liftkoker start ook in de kelder, maar stopt op de derde verdieping. Hier werd bewust voor gekozen, zodat de liftkoker het dak niet doorboort.
Op het gelijkvloers komt er een mezzanine, een soort tussenverdieping. Die beschermt de bespeelbare muziekinstrumenten en biedt bezoekers een unieke manier om de majestueuze hal te ontdekken. De mezzanine is opgevat als een reusachtig meubel, zodat ze ooit ook weer kan worden weggehaald. De mezzanine is een verwijzing naar de tussenvloer die in vroege 19de-eeuw werd aangebracht.
